در چنین روزی در سال 588هجری قمری « ابوجعفرمحمّد بن شهرآشوب» دانشمند بزرگ علوم اسلامی دار فانی را وداع گفت .
ابو عبدالله محمد بن على بن شهر آشوب سروى مازندرانى معروف به رشید الدین از عالمان بزرگ و معروف شیعه  در جمادى الثانى سال 488 (ه. ق) دیده به جهان گشود . جد او شیخ شهر آشوب بن کیاکى ، دانشمندان بزرگ شیعه و از مردم سارى بود که در گروه شاگردان نامى و ممتاز شیخ طوسى قرار داشت . پدرش شیخ على فرزند شیخ شهر آشوب نیز از فقیهان و محدثان فاضل و از دانشمندان بزرگ شیعه محسوب مى شد . محمد چون به هشت سالگى رسید تمام قرآن را حفظ کرده بود و از این به او  حافظ قرآن  لقب دادند. ابن شهر آشوب بعد از فراگیرى قرآن و دروس مقدماتى و ادبى به تحصیل علوم و معارف دینى مثل فقه و اصول ، حدیث ، رجال ، کلام و تفسیر پرداخت . او در نزد پدر و جدش و بزرگانى چون شیخ طوسى ، عبدالواحد آمدى و قطب الدین راوندى سطوح عالى علم و ادب را گذراند ولى از آنجا که آن بزرگان هر یک در شهر و دیارى دور از هم زندگى مى کردند وی در راه کسب علم و معرفت دایما  در حال مهاجرت بوده است .ابن شهر آشوب پس از سالیانى اقامت در حوزه هاى علمیه ایران و استفاده از محضر دانشمندان و اساتید بزرگ و مسافرتهاى علمى به شهر های  مختلف ایران  در سال 547 ه ق  با کوله بارى از دانش و معنویت از شهر همدان به بغداد عزیمت کرد. وى در بغداد که پایتخت بنى عباس و مشهورترین مرکز علوم اسلامى آن روزگار بود و دانشمندان زیادى در آن علوم و فنون را تدریس   می کردند به تدریس  علوم مختلف پرداخت و هم در آن رشته ها کتابها نوشت .آن عالم ربانی در طول عمر پر برکت خویش نسبت به تربیت شاگردان بسیاری همت گمارد که از میان آنها می توان  به ،  علامه سید محمد بن زهره حلبى ،  على بن شعره حلى جامعانى ، شیخ تاج الدین  سوارى ،  یحیى بن ابى طى حلبى و سید کمال الدین حیدر حسینى اشاره کرد . ابن شهر آشوب یکى از اساتید علم  حدیث و اجازه نقل حدیث بود . وى از اساتید خویش اجازه نقل روایت داشته و از آنها روایت مى کرده است .  وى بنا به دلایلی بغداد را به قصد شهر تاریخى و عالم پرور حله ترک کرد و به حله  مهاجرت نمود. ابن شهر آشوب  پس از سالیان دراز، حله را ترک کرد و به شهر موصل رفت و پس از اقامت    مدت زیادى در موصل سرانجام به شهر حلب  هجرت کرد. گفته اند  او در اکثر علوم اسلامى - اعم از فقه ، اصول ، کلام ، حدیث ، تاریخ ، تفسیر، رجال و...  تالیفات و تصنیفاتى ارزنده ، آموزنده و بى سابقه از خود به یادگار گذاشته که از میان آنها می توان به   متشابه القرآن و مختلفه ،  مناقب آل ابى طالب علیه السلام ، معالم العلماء ،   مخزون المکنون فى عیون الفنون ، الطرائق فى الحدود و الحقائق ، مائدة الفائدة ، امثال فى الامثال ، الاسباب و النزول على مذهب آ ل الرسول ، الحاوى ، الاوصاف ، المنهاج ، الفصول فى النحو، الجدیده ، انساب آل ابى طالب ، الاربعین حدیثا ، نخب الاخبار، الخصایص الفاطمیه ، بیان التنزیل و الموالید اشاره کرد.   ابن شهر آشوب در عرصه شعر و ادب نیز حضورى نیکو داشت .سرانجام آن دانشمند بزرگ جهان تشیع ، پس از حدود هفتاد سال خدمت پرتلاش به تشیع ، با تحصیل ، تعلیم و تربیت ، تحقیق و ترویج احکام الهى در چنین روزی در سال  588 ق در شهر حلب به دیار باقى پر کشید و پیکر عزیزش را در نزدیکى شهر در دامنه کوه جوشن ، در جوار مرقد حضرت محسن بن ابى عبدالله الحسین علیه السلام دفن کردند.

درچنین روزی در سال1308هجری قمری  سید جمال الدین اسدآبادی به دست  عمال ناصر الدین شاه در  حرم حضرت عبدالعظیم(ع) دستگیرو ازایران تبعید شد. سید جمال  الدین اسد آبادی عالم بزرگ اسلامی و احیا گر و مصلح در  شعبان 1254 ه ق (آبان 1217 ش ) در اسد آباد همدان دیده به جهان گشود .نام پدرش سید صفدر و نام مادر وی سکینه بیگم  بود . وی تحصیلات خود را  از پنج سالگى در نزد پدر و مادر  آغاز کرد و مقدمات عربى را در  سالهاى اول تحصیل بخوبى فرا گرفت .سید جمال الدین  در سال 1264 ه ق  به همراه پدر برای فراگیری علوم عالی تر به  قزوین رفت . سید در آن  مکان علمی  ، بحث های مختلف حوزوی از جمله  ادبیات عرب ، منطق ، فقه و اصول را فراگرفت . وی در سال 1266 ق به تهران آمد و در مکتب درسی مجتهد وقت آقا سید محمد صادق طباطبایى همدانى حاضر شد . سید در سال 1266 ق  به قصد نجف اشرف رفت  ودر محضر علمی شیخ مرتضى انصارى  در آمد و به فراگیری سطح عالی فقه و اصول پرداخت. وى در 16 سالگى به  شهر بمبئى رفت و از آنجا به طرف ایالات مرکزى هند حرکت کرد .

سید مدت دو سال با عالمان و روشنفکران آن  دیار به گفتگو نشست و مشکلات مسلمانان آن منطقه را از نزدیک مورد مطالعه قرار داد .از این زمان بود که فعالیتهاى سیاسى و اصلاحى سید جمال الدین آغاز شد. او در این برهه زمانی در یافت که  استعمارعامل همه بدختی های مسلمانان آن دیار است . وی  پس از آن  به قصد مکه و زیارت خانه خدا از هندوستان خارج شد. سپس تا اواخر 1275 ه ق  از مکه مسیر مدینه ، اردن ، دمشق ، حمص ، حلب ، موصل ، بغداد و نجف را طى کرد و اوضاع تمامى شهرهاى مهم اسلامى را مورد بررسى قرار داد  و در نهایت خود را به  اسد آباد همدان رساند. اما با اوضاع نابسامانى که در تهران با آنها روبرو شد ،  نتوانست در ایران توقف کند و به همین دلیل تصمیم گرفت که  در هرات و کابل  سکنی گزیند و در آن محل به تبلیغ دین اسلام بپردازد .

تالیف و نشر کتاب تتمه البیان فى تاریخ الافغان ،  انتشار روزنامه شمس النهار،   تشکیل کابینه وزراء، راه اندازی نیروی نظامی  و ایجاد آموزش های نظامی و همچنین راه اندازی  برخی فعالیت های عام المنفعه از جمله کارهای آن  عالم ربانی در افغانستان بود .او در سال 1285 ه ق به  مصر رفت و  در جامع الازهر با علماى بزرگ آن کشور ملاقات کرد ولی زمان حضور او در مصر دیری نپایید و  حکم اخراج وى از سوى خدیو مصر صادر شد و سید روانه ترکیه شد.  در ترکیه نیز ابتدا او را مورد تفقد قرار دادند اما پس از چندی  وبه دلیل  رشک ورزی  برخی از شیوخ آن کشور  ، سلطان عثمانى دستور اخراج او را از این کشور صادر نمود . وى دو باره در سال 1287 ه ق وارد  مصر شد و ضمن دیداربا رئیس دولت مصر نظر آنان را بسوی اندیشه های نوگاراینه خود جذب نمود و پس از آن مدتی در مصر اقامت گزید. وی  پس این دوره به مکه و هند رفت و ضمن دیدار با علمای اسلامی این کشور ها به نقد و افشاگری خیانات استعمار غرب در کشور های اسلامی پرداخت .او در هند و در همین زمان کتاب "در رد طبیعیون و افکار متجددانه"  را به رشته تحریر در آورد .سید  در سال 1300 هند به قصد کشور آمریکا از هند خارج شد اما بعدا از این سفر  منصرف شد و لندن را برای حضور و تبلیغ اندیشه های اسلامی خود برگزید . او   توانست در شهرهای انگلستان و فرانسه  نشریات  " عروه الوثقى" و "ضیاء الخائفین "   را منتشر سازد و با برخی از رجال سیاسی و علمی این کشورها  دیدار داشته باشد  .

وى  پس از آن رهسپار  قطیف در جزیره العرب شد . در همین روزها بود که اعتماد السلطنه و حاج سیاح محلاتى از طرف ناصر الدین شاه  او را به تهران دعوت کردند . سید  مدتی در تهران  در منزل حاج امین الضرب سکنی گزید اما پس از چندی دولتمردان ایرانی تاب تحمل دیدار او را نداشتند و سید از آنجا به مسکو نقل مکان کرد . وی  در آنجا هم  با رجال سیاسى ، نظامى و مذهبى روسیه دیدار کرد و در  زمینه های عقب ماندگی مسلمانان آن دیار به تحقیق و جستجو پرداخت . وی پس از آن به در خواست ناصر الدین شاه برای با ر دوم وارد تهران شد . اما به دلایلی  نتوانست در آنجا هم سکنی گزیند و در نیمه اول شعبان همان سال وارد بصره  شد. از آنجا بود که نامه بسیار مهم خود را به آیت الله میرزای شیرازى نوشت . آنگاه از عراق به سوى لندن حرکت کرد و در آنجا با شدت بیشترى ،  خطر استبداد داخلى و استعمار خارجى را بر ملل مشرق زمین توضیح داد. دراین هنگام بود که دست به انتشار نامه های خود به سران کشور اسلامی زد و آنان را به ایستادگی در برابر استعمار انگلستان و اتحاد و یکپارچگی فراخواند . او در همین زمان دست به تشکیل جبهه متحد اسلامى در مقابل استعمار غرب بریتانیا زد . سرانجام آن عالم ربانی پس از عمری مجاهدت و تلاش در جهت اصلاح امت اسلامی و احیای اندیشه اتحاد دنیای اسلام در پنجم شوال سال 1314 ه ق  ،  به دست  سلطان عبدالحمید عثمانی  مسموم شد و  به شهادت رسید . پیکر  پاک سید  ،  در قبرستان شیخ لر مزارى  در شهر بندرى استانبول به خاک سپرده شد.

تتمه البیان فى تاریخ الافغان ،  القضا و القدر،  اسلام و علم ،  نیجریه یا ناتورالیسم ،  الوحده الاسلامیه و  الواردات فى سر التجلیات  از جمله آثار مهم قلمی اوست . او شعر نیز می سرود و به نام افغانی تخلص می کرد . 

در چنین روزی در سال  1250 کلیسای" نوتردام "فرانسه گشایش یافت.   کار ساخت این بنا که بر اساس معماری گوتیک شکل گرفته است  ، بیش از یکصد سال به طول انجامید . در این کلیسا آثار مشهوری از مجسمه سازان برتر  جهان وجود دارد که مقبره دوک دار کور پیگال  یکی از این آثار مشهور است .

در چنین روزی در سال   1941 جنگ ایتالیا و یونان در میانه جنگ  جهانی دوم  پس از چهار ماه با پیروزی یونانیها پایان یافت .این جنگ را  ایتالیاییها آغاز کرده بودند .

در چنین روزی در سال   1918   حزب بلشویک روسیه به حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی  تغییر نام داد. حزب بلشویک جناحی از حزب کارگران سوسیال دوکرات روسیه بودند که از سوی لنین رهبری می شدند  . آنها کنترل دولت روسیه را ازسال 1017 میلادی  به دست گرفتند و تنها حزب قدرتمند در روسیه شدند

در چنین روزی در سال  1814 میلادی تاراس شوچنو شاعر ملی او کراین ، نقاش و استاد دانشگاه کیف به دنیا آمد . همه ساله چنین روزی به عنوان روز ملی این شاعر بزرگ  در اوکراین گرامی  داشته می شود .

در چنین روزی در سال 1905 میلادی گریوری کوزیتسف کارگدان بر جیته اوکراینی دیده به جهان گشود . «هملت » و
« شاه لیر »  عناوین مهمترین آثار اویند .

در چنین روزی در سال 1974 میلادی ارل دبلیو جی آر ساترلد داروشناس آمریکایی و فیزیولوژیست مشهور این کشور دیده از جهان فروبست  . وی در سال 1971 میلادی جایزه نوبل را در رشته فیزیولوژی یا پزشکی از آن خود کرد . ساترلند در 58 سالگی در گذشت .

در چنین روزی در سال 1981 میلاید مکس دبروک بیو لو ژیست آمریکایی - آلمانی در گذشت  . وی به سال 1969 میلادی جایزه نوبل را از آن خود کرد   . او در سن هفتاد و چهار سالگی دار فانی را وداع گفت

در چنین روزی در سال   1956 شورش های گسترده مردم قبرس تحت رهبری های " اسقف ماکاریوس " علیه حکومت این کشور آغاز شد

در چنین روزی در سال 1994 میلادی چارلز بوکوفسکی نویسنده و شاعر آمریکایی به دنیا آمد . وی از زبان تصویری و گرافیکی  برای ارایه آثار ادبی خود استفاده می کرد . او بر اثر سرطان خون در سن هفتاد و سه سالگی مرد

در چنین روزی در سال 1617 میلادی صلح استولبوا اتفاق افتاد . سوئد و روسیه پیمان صلح  اسولبوا را منعقد کردند

در چنین روزی در سال 1839 میلادی دولت پروس کار کودکان در این کشور را تا 51 ساعت در هفته کاهش داد

در چنین روزی در سال   1822 میلادی   چارلز گرام نخستین دندان مصنوعی را ساخت

در چنین روزی در سال 149 قبل از میلاد   دوره سوم جنگهای" پونیک " به عنوان  یکی از فاجعه بارترین جنگهای تاریخ بشریت آغاز شد . این دوره از جنگ ها را  سپاهیان امپراتوری روم آغاز کرده بودند

در چنین روزی در سال 1893 میلادی بسیاری از افراد قبایل وحشی کنگو در یک حمله عجیب به اعراب شماری  از آنان را کشتند

در چنین روزی در سال 1916 میلادی آلمان علیه پرتغال اعلان جنگ کرد

در چنین روزی در سال 1945 میلادی ژاپن استقلال هند و چین را اعلام کرد

در چنین روزی در سال 1953 میلادی یوزف استالین رییس شوروی سابق در مسکو به خاک سپرده شد

در چنین روزی در  سال 1957 میلادی  زلزله هشت ممیز یک دهم ریشتری  آلاسکا را تکان داد

در چنین روزی در سال 1962 میلادی جمال عبدالناصر رییس جمهور مصر اعلام کرد که غزه به فلسطینیان تعلق دارد

آمریگ وسپوچی در چنین روزی در سال 1451 میلادی به دنیا آمد . وسپوچی تاجر و کاشف و ملوان ایتالیایی است که در سفر های خود ( 1499-1500 میلادی و 1501 - 1502 ) بسیاری از مناطق جهان را کشف کرد.   نام آمریکا از نام او اتخاذ شده است . همه ساله چنین روزی به عنوان روز آمریگو در کشور آمریکا گرامی داشته می شود

درچنین روزی در  سال1275هجری شمسی، سید جمال الدین اسدآبادی یکی از بزرگترین مصلحان جهان دار فانی را وداع گفت. سید جمال الدین اسد آبادی مشهور به افغانی از مصلحین بزرگ اسلامی و یکی از سلسله جنبانان نهضت های اسلامی در یکصد سال اخیر است. سید جمال  الدین اسد آبادی عالم بزرگ اسلامی و احیا گر و مصلح در  شعبان 1254 ه ق (آبان 1217 ش )در اسد آباد همدان دیده به جهان گشود. نام پدرش سید صفدر و نام مادر وی سکینه بیگم  بود. وی تحصیلات خود را  از پنج سالگى در نزد پدر و مادر  آغاز کرد و مقدمات عربى را در  سالهاى اول تحصیل بخوبى فرا گرفت. سید جمال الدین  در سال 1264 ه ق  به همراه پدر برای فراگیری علوم عالی تر به  قزوین رفت. سید در آن  مکان علمی، بحث های مختلف حوزوی از جمله  ادبیات عرب، منطق، فقه و اصول را فراگرفت. وی در سال 1266 ق به تهران آمد و در مکتب درسی مجتهد وقت آقا سید محمد صادق طباطبایى همدانى حاضر شد. سید در سال 1266ه ق به قصد نجف اشرف رفت  و در محضر علمی شیخ مرتضى انصارى  در آمد و به فراگیری سطح عالی فقه و اصول پرداخت. وى در 16 سالگى به  شهر بمبئى رفت و از آنجا به طرف ایالات مرکزى هند حرکت کرد. سید مدت دو سال با عالمان و روشنفکران آن دیار به گفتگو نشست و مشکلات مسلمانان آن منطقه را از نزدیک مورد مطالعه قرار داد. از این زمان بود که فعالیتهاى سیاسى و اصلاحى سید جمال الدین آغاز شد. او در این برهه زمانی دریافت که استعمارعامل همه بدختی های مسلمانان آن دیار است. وی  پس از آن به قصد مکه و زیارت خانه خدا از هندوستان خارج شد. سپس تا اواخر 1275 ه ق  از مکه مسیر مدینه، اردن، دمشق، حمص، حلب، موصل، بغداد و نجف را طى کرد و اوضاع تمامى شهرهاى مهم اسلامى را مورد بررسى قرار داد  و در نهایت خود را به  اسد آباد همدان رساند. اما با اوضاع نابسامانى که در تهران با آنها روبرو شد، نتوانست در ایران توقف کند و به همین دلیل تصمیم گرفت که  در هرات و کابل  سکنی گزیند و در آن محل به تبلیغ دین اسلام بپردازد.
تالیف و نشر کتاب تتمه البیان فى تاریخ الافغان، انتشار روزنامه شمس النهار، تشکیل کابینه وزراء، راه اندازی نیروی نظامی  و ایجاد آموزش های نظامی و همچنین راه اندازی  برخی فعالیت های عام المنفعه از جمله کارهای آن  عالم ربانی در افغانستان بود .او در سال 1285 ه ق به  مصر رفت و  در جامع الازهر با علماى بزرگ آن کشور ملاقات کرد ولی زمان حضور او در مصر دیری نپایید و  حکم اخراج وى از سوى خدیو مصر صادر شد و سید روانه ترکیه شد. در ترکیه نیز ابتدا او را مورد تفقد قرار دادند اما پس از چندی و به دلیل  رشک ورزی  برخی از شیوخ آن کشور ، سلطان عثمانى دستور اخراج او را از این کشور صادر نمود . وى دو باره در سال 1287 ه ق وارد  مصر شد و ضمن دیدار با رئیس دولت مصر نظر آنان را بسوی اندیشه های نوگاراینه خود جذب نمود و پس از آن مدتی در مصر اقامت گزید. وی  پس این دوره به مکه و هند رفت و ضمن دیدار با علمای اسلامی این کشور ها به نقد و افشاگری خیانات استعمار غرب در کشور های اسلامی پرداخت. او در هند و در همین زمان کتاب "در رد طبیعیون و افکار متجددانه"  را به رشته تحریر در آورد. سید  در سال 1300 هند به قصد کشور آمریکا از هند خارج شد اما بعدا از این سفر  منصرف شد و لندن را برای حضور و تبلیغ اندیشه های اسلامی خود برگزید. او توانست در شهرهای انگلستان و فرانسه  نشریات  " عروه الوثقى" و "ضیاء الخائفین "را منتشر سازد و با برخی از رجال سیاسی و علمی این کشورها  دیدار داشته باشد.
وى پس از آن رهسپار  قطیف در جزیره العرب شد. در همین روزها بود که اعتماد السلطنه و حاج سیاح محلاتى از طرف ناصر الدین شاه  او را به تهران دعوت کردند. سید  مدتی در تهران  در منزل حاج امین الضرب سکنی گزید اما پس از چندی دولتمردان ایرانی تاب تحمل دیدار او را نداشتند و سید از آنجا به مسکو نقل مکان کرد. وی  در آنجا هم  با رجال سیاسى، نظامى و مذهبى روسیه دیدار کرد و در  زمینه های عقب ماندگی مسلمانان آن دیار به تحقیق و جستجو پرداخت. وی پس از آن به درخواست ناصرالدین شاه برای بار دوم وارد تهران شد. اما به دلایلی  نتوانست در آنجا هم سکنی گزیند و در نیمه اول شعبان همان سال وارد بصره  شد. از آنجا بود که نامه بسیار مهم خود را به آیت الله میرزای شیرازى نوشت. آنگاه از عراق به سوى لندن حرکت کرد و در آنجا با شدت بیشترى، خطر استبداد داخلى و استعمار خارجى را بر ملل مشرق زمین توضیح داد. در این هنگام بود که دست به انتشار نامه های خود به سران کشور اسلامی زد و آنان را به ایستادگی در برابر استعمار انگلستان و اتحاد و یکپارچگی فراخواند. او در همین زمان دست به تشکیل جبهه متحد اسلامى در مقابل استعمار غرب بریتانیا زد. سرانجام آن عالم ربانی پس از عمری مجاهدت و تلاش در جهت اصلاح امت اسلامی و احیای اندیشه اتحاد دنیای اسلام در پنجم شوال سال 1314 ه ق، به دست سلطان عبدالحمید عثمانی مسموم شد و  به شهادت رسید. پیکر  پاک سید، در قبرستان شیخ لر مزارى در شهر بندرى استانبول به خاک سپرده شد. تتمه البیان فى تاریخ الافغان،  القضا و القدر،  اسلام و علم،  نیجریه یا ناتورالیسم،  الوحده الاسلامیه و  الواردات فى سر التجلیات  از جمله آثار مهم قلمی اوست. او شعر نیز می سرود و به نام افغانی تخلص می کرد.

در چنین روزی در سال 1374 ه ش پنجمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی بر گزار شد . دراین دوره از مجلس شورای اسلامی حجه الا سلام و المسلمین ناطق نوری ریاست مجلس را به عهده داشت .

در چنین روزی در سال 987 میلادی ( 365 ه ش ) ابو شکور بلخی یکی از شاعران بر جسته در گذشت. ابوشکور بلخی در دوره سامانیان و در قرن سوم و اوایل قرن چهارم هجری می زیست.  مثنوی «آفرین نامه »  از مهمترین آثار اوست .