در چنین روزی در سال 1715 میلادی زلزله شدیدی در  جنوب خاوران در منطقه ماهماتان روی داد. بر اثر این زمین لرزه شماری از افراد این منطقه کشته شدند و بسیاری از آثار باستانی آن نابود گردید .

بر اساس برخی تواریخ در چنین روزی در سال 322 پپش از میلاد ارسطو فیلسوف بزرگ یونان و جهان  در گذشت. همچنین بر خی زمان مرگ وی را دوم اکتبر همان سال دانسته اند .  این فیلسوف بر جسته در  سال 384 قبل از میلاد مسیح در استاگیرا از شهرهای مقدونیه  یونان دیده به جهان گشود . پدرش  پزشک مخصوص پادشاه مقدونی بود و از اجداد اسکندر، که به واسطه همین نسبت ها ثروت و املاک زیادی هم به دست آورد .ارسطو در نوجوانی پدرش را از دست داد .وی بعدها مدتی در  ارتش کار کرد و اندکی بعد نیز  مشغول تحصیل طب شد.او سی  ساله بود که پزشکی را رها کرد و در آکادمی معروف آتن زیر نظر افلاطون به تحصیل پرداخت . ارسطو در عین شیفتگی به افلاطون  به بحث و انتقاد از استاد نیز می پرداخت .نوشته های اولیه ارسطو بیشتر در باره بیهودگی دنیاست و مدح لذت های اخروی .  تفاوت عمده  او با افلاطون در این است  که رویکرد افلاطون به دنیا بیشتر دینی و بر پایه ی مفاهیم معنوی است  و نگاه ارسطو به هستی علمی و عقلی تر .اساس فلسفه  ارسطو مشتمل بر سیاست و نظام های گوناگون اجتماعی است  . اگر افلاطون آرمانگراست ،  ارسطو پراگماتیست  است . گویند ارسطو استاد اسکندر نیز بوده است و به همین دلیل  یرخی نظرات عملگرایانه او در مشی دیکتاتوری اسکندر موثر افتاده است .  اما به حال  ارسطو همواره خشونت را نفی کرده است . علم منطق و استنتاج مدیون ارسطوست و نظرات او در سیاست و حکومت و اخلاق مدنی تا امروز محل بحث و تحقیق بوده است  .متافیزیک ،  اخلاق نیکوماخوس ،  سیاست و  فن شعر ازجمله کتب معروف ارسطویند که وی در آنها به بیان نظرات خود در باب جامعه ، اخلاق ، حکومت     و ادبیات پرداخته است .

در چنین روزی در سال 1876 میلادی  الکساندر  گراهام بل  ، دانشمند بر جسته تلفن را اختراع کرد . البته در حال حاضر برخی خبر گزاری ها خبری را مخابره کرده اند و مدعی شده اند که بر اساس اسناد  جدید به دست آمده از  موزه علوم لندن  یک دانشمند آلمانی به نام فیلیپ ریس پانزده سال پیش از  گراهام بل تلفن را اختراع کرده است.

در چنین روزی در سال 1945  مارشال تیتو پس از اتمام جنگ جهانی دوم قدرت را در یوگسلاوی از آن خود کرد .

 در چین روزی رد سال 1785 میلادی الساندرو مانزونی نویسنده و شاعر مشهور ایتالیایی به دنیا آمد . «نامزد » عنوان مهمترین اثر اوست .

 در چنین روزی در سال 1959 میلادی  اتحادیه پان عربیست  فلسطین  ، منشور ملی فلسطین را منتشر کرد .

در چنین روزی در  سال 1902 میلادی   بوئرها  نیروهای انگلیسی را شکست دادند. بوئر ها  مهاجرانی بودند که از  هلند به  آفریقای جنوبی  آمده بودند و در این منطقه سکنی گزیده بودند .

 در چنین روزی در سال 1857 میلادی جوارگ یکی از بر جسته ترین روانپزشکان استرالیایی به د نیا آمد . او توانست در سال 1927 جایزه نوبل پزشکی را از آن خود کند .

 در چنین روزی در سال 1907 میلادی میرچا الیاده یکی از اسطوره شناسان و مورخان بر جسته جهان به دنیا آمد . «اسطوره بازگشت » مهمترین اثر وی نام دارد . میرچا الیاده اندیشمند و محقق تاریخ ادیان از دانشمندانی  است که در حوزه  اساطیر تحقیقات بسیاری انجام  داده است.

 در چنین روزی در سال 1924 میلادی کوبو آبه نمایشنامه نویس ژاپنی متولد شد .« زن » و «تپه های شنی » عناوین مهمترین آثار اویند .

در چنین روزی در سال 1841 میلادی آگوست رنوار نقاش مشهور فرانسوی به دنیا آمد . او را به عنوان یکی از استادان امپرسیونیسم می شناسند .  «پایان شام» ، « مادام شارپانتیه »  و « آسیاب کالت »  از مشهور ترین آثار اویند .

در چنین روزی در  سال 1968 میلادی یوری الکسایویچ گاگارین فضانورد روس و یکی از نخستین کسانی که به فضا پرتاب شد  ، در گذشت . وی به همراه سفینه ووستوک یک به فضا رفت . او در سن 31 سالگی در گذشت .

در چنین روزی در سال 1573 میلادی ترکیه و ونیز قرار داد صلح امضا کردند .

در چنین روزی در سال 1867 میلادی نبرد گورا میان دو کشور حبشه  و مصر در گرفت . در این جنگ سرانجام یوحنا امپراطور حبشه  مصر را شکست داد .

در چنین روزی در سال 1911 میلادی ایالات متحده آمریکا بیست هزار نیرو به مرزهای مکزیک گسیل داشت . همچنین انگلستان در این روز در سال 1941 میلادی بیش از پنجاه هزار نیرو به مرزهای یونان ارسال کرد .

در چنین روزی در سال 1936 میلادی هیتلر معاهده ورسای را نقض نمود . وی پس از آن به رینلند نیروی نظامی گسیل داشت .
مورخان این واقعه را به عنوان نخستین  تجاوز  آلمان نازی علیه دیگر کشور ها ارزیابی می کنند. بر اساس معاهده ورسای  رینلند منطقه بی طرف اعلام شده بود .

در چنین روزی در سال 1944 میلادی ژاپن به برمه حمله کرد  .

در چنین روزی درسال 1976 میلادی مراکش و موریتانی روابط دیپلماتیک خود را با الجزایر قطع کردند .

در چنین روزی در سال 1973 میلادی حزب شیخ مجیب الرحمان عوامی در انتخابات بنگلادش پیروز شد .

در چنین روزی در سال 1977 میلادی حزب مردم پاکستان علی بوتو در انتخابات پیروز میدان شد .

درچنین روزی در  سال1329هجری شمسی  حاجعلی رزم آرا نخست وزیرایران به دست یکی از اعضای جمعیت فدائیان اسلام اعدام انقلابی شد . پس از تشکیل مجلس شانزدهم  دولت حسنعلی منصور بر آن بود که به هر طریق که می تواند   قرارداد گس- گشائیان را از تصویب نمایندگان مجلس شورای ملی بگذراند . چون منصور در دوره خود در این امر توفیقی به دست نیاورد سکان خیانت را به دیگری سپرد و خود از سیاست کناره گرفت . سپهبد حاجعلی رزم  آرا در این میان قدرت را به دست گرفت و  به منظور تمدید و توسعه امتیاز نفت جنوب (قرار داد گس ـ گلشائیان) در پنجم تیر 1329  به  نخست وزیری رسید. وی سعی خود را برآن  نهاد که قرار داد یاد شده را به هر صورت ممکن از تصویب نمایندگان مجلس بگذراند . پس از روی کار آمدن رزم آرا البته بسیاری از اعضای جبهه ملی و بر خی از نمایندگان مجلس شورای ملی  نظیر  آیت الله کاشانی سر به مخالفت نهادند و حتی با انجام اعتراضات گسترده علاوه بر اینکه دولت نظامی او را یک دولت کودتایی می دانستند ، خواستار عزل وی شدند . گفته می شود پس از  مخالفت آیت الله کاشانی با رزم آرا، بازار تهران تعطیل شد  و هزاران نفر در میدان بهارستان اجتماع کرده تا از ورود او به مجلس جلوگیری نمایند . رزم آرا اما همچنان بر تصویب قرار داد الحاقی نفت جنوب ( گس گلشاییان ) پافشاری می‎کرد .وی حتی کار را به جایی رسانده بود که   در حضور نمایندگان مردم در مجلس شورای ملی  به لیاقت مردم ایران در ادارة صنعت نفت، اهانت کرد .سرانجام رزم آرا در شانزدهم اسفند 1329 ه ش به دست  خلیل طهماسبی از اعضای جمعیت فدائیان اسلام به هلاکت رسید .
پس از ترور رزم آرا عموم نمایندگان مجلس شورای ملی و بسیاری از مقامات کشور به  این امر واقف شده  بودند که نفت ایران راهی جز ملی شدن ندارد  لذا در بیست و چهارم  اسفند همان سال  طرح ملی شدن صنعت نفت در مجلس شورای ملی به تصویب رسید .

درچنین روزی در  سال1367هجری شمسی وپس از صدور حکم حضرت امام خمینی ره علیه نویسنده مرتد هندی الاصل سلمان رشدی و کتاب موهن وی به نام آیات شیطانی ، روابط جمهوری اسلامی ایران و انگلستان قطع شد  .  در این میان پس از فتوای حضرت امام خمینی ره وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی ایران خواستار قطع روابط خود را انگلستان شد و مجلس سوم شورای اسلامی نیز بر این امر صحه گذارد . پس از آن دولت بر یتانیا تمامی   اعضای سفارت خود را فرا خواند .
امام خمینی ره به عنوان رهبری  مقتدر و اندیشمند در عرصه سیاست ،عواقب دشوار این فتوا را در نظر داشتند و مى‏دانستند که غرب، زیر بار آن نخواهد رفت. چنانکه پس از صدور فتواى تاریخى امام خمینى (ره)،  سیاستمداران غربى ، "سلمان رشدى" را در قواره یک نویسنده و دیپلمات آراستند تا طعمه منافع  آینده خود قرار دهند.   به همین دلیل امام خمینی در پیام مهمی با نام منشور روحانیت  در این باره چنین فرمودند : "راستى به چه علت است که در پى اعلام حکم شرعى و اسلامى مورد اتفاق همه علماء در مورد یک مزدور بیگانه اینقدر جهانخواران بر افروخته شدند و سران کفر و بازار مشترک و امثال آنان به تکاپو و تلاش مذبوحانه افتاده‏اند؟ غیر از این نیست که سران استکبار از قدرت برخورد عملى مسلمانان در شناخت و مبارزه با توطئه‏هاى شوم آنان به هراس افتاده‏اند و اسلام امروز مسلمانان را یک مکتب بالنده و متحرک و پر حماسه می دانند و از اینکه فضاى شرارت آنان محدود شده است و مزد بگیران آنان چون گذشته با اطمینان نمى‏توانند علیه مقدسات قلم فرسائى کنند مضطرب شده‏اند ... خیلى جالب و شگفت‏انگیز است که این به ظاهر متمدنین و متفکرین وقتى یک نویسنده مزدور با نیش قلم زهرآگین خود احساسات بیش از یک میلیارد انسان و مسلمان را جریحه دار مى‏کند، عده‏اى در رابطه با آن شهید مى‏شوند، بر ایشان مهم نیست و این فاجعه عین دموکراسى و تمدن است، اما وقتى بحث اجراى حکم و عدالت‏به میان مى‏آید نوحه رافت و انسان دوستى سرمى دهند. ما کینه دنیاى غرب را با جهان اسلام و فقاهت از همین نکته‏ها به دست مى‏آوریم. قضیه آنان قضیه دفاع از یک فرد نیست، قضیه حمایت از جریان ضد اسلامى و ضد ارزشى است که بنگاههاى صهیونیستى و انگلیس و امریکا براه‏انداخته‏اند و با حماقت و عجله خود را روبروى همه جهان اسلام قرار داده‏اند ... اگر غفلت کنیم این اول ماجراست و استعمار از این مارهاى خطرناک و قلم بدستان اجیر شده در آستین فراوان دارد ... ترس من این است که تحلیل گران امروز ده سال دیگر بر کرسى قضاوت بنشینند و بگویند که باید دید فتواى اسلامى و حکم اعدام سلمان رشدى مطابق اصول و قوانین دیپلماسى بوده است‏یا خیر ... »